Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Μικρό νυχτερινό για το Σάββατο



Θα λαμπρύνει απόψε
τη Νύχτα
το παμπάλαιο μήνυμα.
Τόσο δικό μας όσο και όλων.

Απωλέσαμε βλέπεις κι εμείς κάποτε
την αλήθεια
τη δυνατότητα
τον άλλο   
και κείνα τα βαμβακερά καλτσάκια
τ’ ανοιξιάτικα.

Απωλέσαμε.

Για τούτο
μας χωράει
η Ανάσταση Σου.

Για να ψιθυρίσουμε
το «Αληθώς»
Την αναμένουμε. 


Ο πίνακας είναι του Χρήστου Μποκόρου

 

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Προσκομιδή


Φυσικά και θα σας φέρω
πορφυρό.
Τόσους άταφους νεκρούς
έχουμε.  
Μιαν αλήθεια
Και κάτι ακόμη
που δεν ορίζεται στα φανερά.

Φυσικά θα σας φέρω.
Τι φανταστήκατε;
Έτσι αξόδευτη
θ’ αφήσω τούτη την Άνοιξη;

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Δυο εκδοχές για ένα ποίημα ή δύο ποιήματα για μία εκδοχή: Ταμείο χρόνου Ι & ΙΙ


Ταμείο χρόνου    Ι


Έτσι σιωπηλά έρχονται οι λέξεις


Σκάβουν μέσα μας
Και επουλώνουν τη σιωπή

Είναι σαν τα χέρια
που αγγίζουν τις πληγές μας
και δεν φοβούνται

Έτσι σιωπηλά
Γερνούν και οι μέρες

Δύο, τέσσερεις, δυο μήνες, χρόνος
Ώσπου και η απουσία σου ακόμη
Να είναι ολωσδιόλου απαρατήρητη.  

                                                            *****

Ταμείο χρόνου    ΙΙ


Έτσι αργά έρχονται οι μέρες

Σκύβουν μέσα μας
ακέραιες
και επουλώνουν την απουσία

Είναι σαν τα χέρια
που αγγίζουν τις πληγές μας
και δεν φοβούνται

Μια μια, ανεπαίσθητα
Γερνούν και οι λέξεις 

-Δύο, τέσσερεις, δυο μήνες, χρόνος-

Ώσπου και η ίδια η σιωπή
Να είναι ολωσδιόλου απαρατήρητη.



ΥΓ. Και τα δύο ποιήματα είχαν κάτι – άλλο το καθένα – να πουν. Γι αυτό τα «εκθέτω» έτσι γυμνά, ανολοκλήρωτα… είναι φορές που ο ποιητής δεν θέλει απλά να δημοσιεύσει ένα ποίημα, αλλά να μοιραστεί την πορεία της σκέψης του, την αίσθηση και, γιατί όχι, την προσωπική του μάχη με την ερημία και την θλίψη.