ΑΝΑΓΛΥΦΗ ΓΡΑΦΗ
Στην Αγγελική Σιδηρά
από τον χρόνο
που επελαύνει ραγδαία
Οι στίχοι αυτοί έχουν εκπέσει)
ΠΡΩΗΝ
ΚΟΡΕΣ
πάντων δ΄ ὅσ΄ ἔστ΄ ἔμψυχα καὶ γνώμην ἔχει
γυναῖκές ἐσμεν ἀθλιώτατον φυτόν·
Ευριπίδη Μήδεια
Συσπειρωμένες αρθρώσεις
Καρφιτσωμένα «θέλω» στην
πόρτα του ψυγείου
Η ζωή
Ένδοξος Θάνατος,
μεσημβρινός
Μνήματα μάταια
Ερωτήματα μάταια
Ως να είσαι ή να μην
είσαι δια μιας
Ως να μην έχεις εξηγήσει,
ζυγίσει, ζητήσει, αφήσει, εμποδίσει, χαρίσει
Στέκεις, με το αποτύπωμα
υγρό, στα ρείθρα του νου σου
Εξαπτερύγη λέξη
Ωστόσο τα πάντα από κάτω
φωνάζουν
Σ’ αγαπώ
Πέσε
Σ’ αγαπώ
Πέσε
Μα εκείνα που γεννά ο
δύστοκος χρόνος
Εμποδίζει ο δίφορος
άνεμος
ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Ρακοσυλλέκτες είμαστε.
Τι άλλο;
Μαζεύουμε τα ξέφτια μιας
αχόρταγης νιότης.
Κάτω από κούτες λερές
κρύβουμε όνειρα
Σε τενεκάκια μπογιάς
φυλάμε τις επιθυμίες μας.
Ξεχωριστά
σαν πολύχρωμους βώλους
Αργά το βράδυ
σέρνουμε τα βήματα μας
στις παγωμένες γωνίες
μιας απροσδιόριστης
συνοικίας μνήμης
Κουλουριαζόμαστε
όπως οι τραυματισμένοι
σκύλοι
στην αυλόπορτα.
Φίλοι
αξιότιμοι
των ψευδαισθήσεων
ΥΠΟ
ΒΡΟΧΗΝ
Σαν
αεράκι σε φυσάει το σκοτάδι
Σε
καταπίνει
Ή
Σε
ωθεί
Ω!
Τι περίλαμπρος γιος του θανάτου είσαι
Τι
εξαίσια θνητός
Τι
μόνος
Δαγκωματιές
του χρόνου
Όρισαν
το σώμα σου
Αρτηρίες
οργής
Πώς
να σε διαψεύσω;
Με
«Ναι!»;
Με
«Όχι!»;
Με
ουρλιαχτά αγάπης;
Με
ουρλιαχτά σιωπής;
Πώς
να σε διαψεύσω;
Που
κάθε μου λέξη
Αιωρείται
πάνω μου σαν απειλή
Και
κάθε μου σιωπή
Βυθίζεται
μαζί μου
Η
ενότητα ΑΝΑΓΛΥΦΗ ΓΡΑΦΗ ξεκίνησε στις 4/2/2023 και ολοκληρώθηκε στις 22/4/2023.
Είναι μέρος της υπό έκδοση σύνθεσης που την αποκαλώ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ.
Ελένη Λιντζαροπούλου
Πρώτη δημοσίευση περιοδικό Κοράλλι, τεύχος 37-38.
