Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

ΕΙΣ ΤΥΠΟΝ ΚΑΙ ΤΟΠΟΝ ΛΗΣΤΟΥ

Επτά χειμώνες κράτησε
ετούτη η νύχτα

Γονατισμένος
σε προσκυνητάρια δίχως πιθανότητες
παρακαλούσε ματαίως
να τελειώσει

Οι άγιοι Του λεπροί 
δάκρυζαν θυμίαμα 
Κι οι μισθοφόροι    
μύριζαν θειάφι

Νεκροί οι πιο πολλοί
μα όλοι πλάι Του
κάπνιζαν λέξεις
και ιδρώναν βεβαιότητα

Θα φτάσουμε ως το τέλος, είπαν,  
κι έπειτα,
αρνήθηκαν το ελάχιστο
για μία και μόνη ελπίδα
Ανάστασης.   




22 - 23 Φεβρουαρίου 2014

Για τους έγκλειστους ασθενείς
του Νοσοκομείου «Άγιος Παύλος»
των Φυλακών Κορυδαλλού




Ο πίνακας είναι έργο μαθητή του ΣΔΕ των Φυλακών Κορυδαλλού 



Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Παρίσι, 13/11/2015


Γεμίζει η καρδιά μου δάκρυα
Πνίγουν τις λέξεις
Σαν σήμερα γέννησα το γιο μου
Πριν τριάντα ένα χρόνια
Κι ήθελα κάθε χρόνο να του γράφω ένα τραγούδι
Όμως δεν το έκανα
Τότε που ήμασταν ακόμη αθώοι
Δεν το έκανα
Τώρα γράφω
Όχι, το τραγούδι μου αυτό
δεν απευθύνεται σ’ εσάς, σε κανέναν από σας
Μη με διαβάσετε όσοι μισείτε
Κι όσοι έχετε μισηθεί, αγνοήστε με
Τα λόγια μου είναι για σας που
Θάψατε ό,τι πολυτιμότερο έχετε
Αύριο, Σήμερα, Χθες
Υπάρχουν ορίζοντες που πρέπει να ξεπεράσεις
για να δεις μπροστά σου
Γιγάντιες μελανές οπές
Υπάρχουν γεγονότα που πρέπει να σε ξεπεράσουν
για να δεις πίσω σου
Γιγάντιες μελανές οπές
Δεν ξέρουμε ακόμη πόσοι είναι οι νεκροί
Μάθαμε όμως πόσοι είμαστε οι μελλοθάνατοι.

[14/11/2015]

Πρώτη δημοσίευση diastixo.gr 


Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Τρεις ποιήτριες, τρεις νέες ποιητικές συλλογές από τις Εκδόσεις των Φίλων:Μαριάννα Βλάχου - Καραμβάλη, Ελένη Λιντζαροπούλου, Τζίνα Ξυνογιαννακοπούλου


Πότε; Πέμπτη 15 Οκτωβρίου και ώρα 8:00 μ.μ.

Πού; Πολυχώρος «Αίτιον», Τζιραίων 8-10, στάση μετρό Ακρόπολη, τηλ.: 213.025.6666 Για τις ποιήτριες θα μιλήσουν οι: Σοφία Στρέζου, ποιήτρια και κριτικός λογοτεχνίας, Δημήτρης Καραμβάλης, συγγραφέας, Ανθούλα Δανιήλ, κριτικός λογοτεχνίας
 



Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

ΝΥΧΤΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΛΗΤΟ


Πόση υποκρισία για μία τήβεννο;
Όση εκπόρνευση για ένα βραβείο.
Καμία πλάνη
Η φωτιά θ’ ακυρώσει την Αθανασία
Αυτή είναι η τιμωρία για την Ύβρη και την Αναίδεια

Πρώτη δημοσίευση: diastixo.gr 
Φωτογραφία: Martin Parr

Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

ΘΑΛΑΣΣΟΓΡΑΦΙΑ


Δεν μπορεί, όλοι θα γνωρίζετε έναν
Κάποιον από αυτούς θα έχετε αγαπήσει
Ή απλώς συμπαθήσει 
Κάποιο μικρό χαριτωμένο παιδί ίσως;
Μ’ εκείνα τα μεγάλα σκούρα μάτια
και το μελωμένο βλέμμα
κι εκείνες τις ολωσδιόλου αστείες
εκφράσεις και τις σπασμένες λέξεις
να ακούγονται από τα χείλη του
τόσο τρυφερά
Ε, αυτόν, τον αγαπημένο,
αυτόν τον έναν, τον δικό σας
φανταστείτε τον στον πάτο της θάλασσας
Μόνον, αβοήθητο, νεκρό
Τότε θα καταλάβετε
και θα πενθήσετε για τους άλλους
χιλιάδες.


Από την ποιητική συλλογή "Η εποχή των λέξεων", Εκδόσεις των Φίλων, 2015. 


Σάββατο 11 Απριλίου 2015

Αι γενεαί πάσαι


Ο παππούς μας ο Χρήστος ήταν τσαγκάρης και κομουνιστής. Την Μ. Παρασκευή δεν έβαζε μπουκιά στο στόμα του και τα σφυριά και οι τανάλιες του έμπαιναν στην άκρη ως ένδειξη τιμής στον θάνατο ενός αθώου. Αυτό έλεγε. Τιμούσε τον Χριστό ως άνθρωπο και Θεό και σιχαινόταν τις μετά από αυτόν μαντεψιές και προφητείες. Έλεγε μάλιστα ότι "μετά Χριστόν πας προφήτης γάιδαρος". Φλιτζανούδες, χαρτορίχτρες και οι λοιποί ήταν για κείνον κόκκινο πανί. Δεν ανεχόταν δεισιδαιμονίες στο σπίτι του. Η γιαγιά μας η Ελένη ήταν κλωστοϋφαντήρια, πάντα αριστερή ως τον θάνατό της, με πήγαινε παιδί στην αποκαθήλωση, κι όταν την ρωτούσα γιατί έκλεγε μου αποκρινόταν με πικρή σιωπή. Αργότερα κατάλαβα, είχε χάσει κι εκείνη έναν γιο στην Κατοχή.
Με τους παπάδες και οι δυο δεν τα είχαν πολύ καλά. Η μια γιατί θύμωνε που δεν την κοινωνούσαν επειδή μετά το τέταρτο παιδί «φυλαγόταν» ο άλλος γιατί «ρουφούσαν το αίμα του λαού μαζί με την πλουτοκρατία». Το ίδιο δεν τα πήγαιναν καλά και με τους συνδικαλιστές, «αυτοί σε πουλάνε ως να πεις κύμινο», έλεγε η γιαγιά, «σε βάζουν μπροστά κι εκείνοι τα βρίσκουν με τ’ αφεντικά». Και με τα κομματικά στελέχη είχαν θέματα, «να προσέχεις», μου έλεγαν, «πολλοί από αυτούς είναι τσιράκια της Ασφάλειας». Δεν έπεσαν έξω.
Ο παππούς πολέμησε στην Αλβανία κι αργότερα στο Αντάρτικο. Ποτέ δεν ζήτησε και ποτέ δεν πήρε τίποτα και καλά έκανε. Για κείνον όλα ήταν απόλυτα φυσικά, ήταν αγάπη για την πατρίδα. Το ίδιο και η γιαγιά. Ποτέ δεν βαρυγκώμησε. Ποτέ, ούτε ένα «αχ» προς την ζωή παρότι έζησε δυο πολέμους και έχασε τον πατέρα της στην Μικρασιατική Καταστροφή.
Μέσα σε όλη τους την σοφία, απόσταγμα ζωής, ποτέ δεν μπέρδεψαν τον κλήρο με τον Χριστό, τους συνδικαλιστές με τον αγώνα, τα στελέχη με την ιδεολογία, το κράτος με την Πατρίδα. Με άλλα λόγια ποτέ δεν έχασαν από τα μάτια τους την Αλήθεια. Γιατί αυτό; Μα γιατί τόσο ο Χριστός, όσο και ο αγώνας, το Κόμμα και η Ελλάδα, ήταν για κείνους βίωμα. Ήταν αγαπητικός τρόπος ζωής.
Πέθαναν και οι δύο την ίδια ημέρα, με 28 χρόνια διαφορά. Πάντα τους μνημονεύουμε και δεν ξεχνάμε εκείνα που μας δίδαξαν. Η παρουσία τους στην ζωή μας υπήρξε ευλογία και συνεχίζει να είναι. Καλή Ανάσταση.

Μ. Σάββατο 11 Απριλίου 2015 

Ο πίνακας είναι του Χρήστου Μποκόρου 


Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

ΔΑΠΑΝΗ - προδημοσίευση από την ποιητική συλλογή "Η Εποχή των Λέξεων"


Πόσες αλήθεια
ξοδέψαμε
άταφες μέρες;

Πόσες νύχτες
αφιερωμένες στην απάτη;

Φτωχά ξημερώματα
πόσα μας βρήκαν
διψασμένους
πάνω σε δανεικές βροντές
ασθμαίνοντες;

Πληρώσαμε τόκο
-για μιαν αποδοχή-
την ζωή μας.

Τώρα
ψευδομάρτυρες μιας
κάλπικης ευτυχίας
αναμετριόμαστε
ολοένα με το παρελθόν.


Το ποίημα περιλαμβάνεται στην συλλογή "Η εποχή των λέξεων" που θα κυκλοφορήσει πολύ σύντομα από τις Εκδόσεις των Φίλων, ο πίνακας "Χρόνος εντός 10" είναι ένας από τους 10 που θα κοσμούν το βιβλίο και είναι της Ιωάννας Ασσάνη​.

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Κατάργηση του θρησκευτικού όρκου από την δημόσια ζωή της χώρας


Ψήφισμα προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα  

κ. Πρωθυπουργέ, εμείς που υπογράφουμε αυτό το ψήφισμα σας συγχαίρουμε για την επιλογή σας να μην δώσετε θρησκευτικό όρκο κατά την ανάληψη των καθηκόντων σας, πράξη που συνάδει με τις αρχές και την διδασκαλία της Ορθόδοξης πίστης. 
Σε όσους δε προσπαθούν την πράξη σας αυτή να την αξιοποιήσουν αρνητικά, τονίζουμε: Αν ο όρκος είναι χριστιανικά ορθή πράξη, τότε γιατί δεν τον συναντάμε πουθενά στην εκκλησιαστική μας ζωή; Η απάντηση είναι απλή: διότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.
Το ευαγγέλιο του Ματθαίου αναφέρει ξεκάθαρα: «34 ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως».
Αυτό από μόνο του αποτελεί προτροπή προς τους Χριστιανούς να μην ορκίζονται και προς το κράτος να καταργήσει συνολικά τον θρησκευτικό όρκο από όλες τις πτυχές της δημόσιας ζωής. 

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

Προδημοσίευση ποιημάτων μου από την υπό έκδοση ποιητική συλλογή: Η εποχή των λέξεων

Ιωάννας Ασσάνη: Χρόνος Εντός 11 

Απλότητος εγκώμιον
Ζηλεύω τα ποιήματα με λέξεις στιλπνές, ολοκάθαρες.
Γιατί τι είναι το ποίημα αν δεν είναι οι λέξεις του;
Και ποια είναι η αξία
Των λέξεων αν δεν είναι η λάμψη τους
Που παραμένει αθάμπωτη στο χρόνο;
Το ποίημα δεν είναι σύννεφο να περάσει
Είναι ποτάμι να συμπαρασύρει στο πέρασμά του
Την σκόνη από τις ιδέες που γεννιούνται
Και πεθαίνουν ως να πεις «τίποτα»
Αλήθεια είναι να την δεις
Όπως στην φράση
«Ο Θεός είναι απλός»
Που τρόμαξες να κατανοήσεις.
* * *
Απλότητος εγκώμιον ΙΙ
Ζηλεύω τ’ άσπρα σου
Τριανταφυλλάκια
Στολίζουν τ’ ακούραστα
Ποιήματά σου
Και τις περίτεχνες πλεξούδες λέξεων
«βήμα» και «ρήμα» και «ρίμα» και «κρίμα»
Αρέσουν στ’ αγόρια
Κι είναι παράξενο πόσα πολλά είναι αυτά
Συνωστισμένα
Κάτω απ’ τις βλεφαρίδες σου

Τα ποιήματα θα κυκλοφορήσουν από τις Εκδόσεις των Φίλων συνοδευόμενα από μια εικαστική σύνθεση αποτελούμενη από 10 πίνακες της Ιωάννας Ασσάνη με τον τίτλο: Χρόνος Εντός.