Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

ΜΝΗΜΗ ΘΑΝΑΤΟΥ ΙΙ


Θα ξεχαστούν εύκολα
οι καθημερινές ανθρώπινες ιστορίες
Ένα σπίτι που νοικιάστηκε τον Ιούλιο
μια αναίτια αυτοκτονία
ο ολονύκτιος ψίθυρος δυο εραστών
Εξάλλου αυτές συνέχεια συμβαίνουν.
Υπάρχουν στη μνήμη μόνον όσων τις ζουν
και, ως φαίνεται,
δεν επηρεάζουν το μέλλον
της ανθρωπότητας. 
Αλλιώς θα βοούσαν τα κοιμητήρια
τόσες στιγμές που σαπίζουν μέσα τους.




Από την Συλλογή «Η Εποχή των Λέξεων», οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2015.

*Το ποίημα Μνήμη Θανάτου, περιλαμβάνεται στην συλλογή «Ο Πίθος των Γυναικών» 



Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

ΠΡΟΣ ΠΟΙΗΤΗΝ





Στον ποιητή Γιώργο Λίλλη

Θεέ μου κάνε να πληθαίνουν οι ποιητές
που περιγελούν το σπουδαίο
κι αγκαλιάζουν στοργικά το ελλιπές

Έχε τους καλά
Γενναιόδωροι  να
μας περιθάλπουν

Γιατί,
Εμείς τρέμουμε μόνοι
Διψασμένοι περιμένουμε

Γιατί Θεέ μου,
Τι θα γινόμασταν   
Χωρίς την ποίηση των άλλων;



Πρώτη δημοσίευση στο diastixo.gr 

Η φωτογραφία είναι του ποιητή Ηλία Κεφάλα. 



Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

Ίδρυμα Τάκης Σινόπουλου: Ποιητές ανθολογούν Ποιητές - Ο Τάσος Πορφύρης ανθολογεί τον Δημήτρη Παπαδίτσα

ΔΥΟ ΑΙΩΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
ΣΕΙΡΑ ΔΕΥΤΕΡΗ

* Ποιητὲς Ἀνθολογοῦν Ποιητές * 



ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΙΤΣΑΣ (1922-1987)

Ἀφιερωμένη στὸν Δημήτρη Παπαδίτσα εἶναι 
ἡ 13η ἐκδήλωση τοῦ Δέκατου Τέταρτου Κύκλου
«Ποίηση: Λόγος καὶ Τέχνη 2015-2016»
ποὺ διοργανώνει τὸ Ἵδρυμα
«Τάκης Σινόπουλος – Σπουδαστήριο Νεοελληνικῆς Ποίησης”.


Ὁ ποιητὴς Τάσος Πορφύρης
θὰ παρουσιάσει τὸν ποιητὴ Δημήτρη Παπαδίτσα
καὶ θὰ ἀνθολογήσει τὸ ἔργο του.

 Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016
στὶς 8 μ.μ. στὸ σπίτι τοῦ Τάκη Σινόπουλου
στὴν ὁδὸ Τάκη Σινόπουλου ἀρ. 22 στὸν Περισσό.


Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

Ένα ποίημα για τους Πρόσφυγες



Το δικό μου ποίημα για τους πρόσφυγες, "έρχεται" από το Φαρμακονήσι του 2014. Η φωτογραφία όμως από το Κέντρο Φιλοξενίας Σχιστού του 2016.... Δεν θέλω να σκεφτώ ούτε να φανταστώ τι θα συμβεί σ' αυτά τα παιδιά που συναντήσαμε εκεί το Σάββατο. Θέλω να εμποδίσουμε κάθε κακό, κάθε δυσοίωνη προοπτική για τα παιδιά του Κόσμου. Αυτό θέλω. ΘΑΛΑΣΣΟΓΡΑΦΙΑ Δεν μπορεί, όλοι θα γνωρίζετε έναν Κάποιον από αυτούς θα έχετε αγαπήσει Ή απλώς συμπαθήσει Κάποιο μικρό χαριτωμένο παιδί ίσως; Μ’ εκείνα τα μεγάλα σκούρα μάτια και το μελωμένο βλέμμα κι εκείνες τις ολωσδιόλου αστείες εκφράσεις και τις σπασμένες λέξεις να ακούγονται από τα χείλη του τόσο τρυφερά Ε, αυτόν, τον αγαπημένο, αυτόν τον έναν, τον δικό σας φανταστείτε τον στον πάτο της θάλασσας Μόνον, αβοήθητο, νεκρό Τότε θα καταλάβετε και θα πενθήσετε για τους άλλους χιλιάδες. Το ποίημα βρίσκεται στην συλλογή «Η Εποχή των Λέξεων», Οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2015.

Η φωτογραφία είναι του Giorgos Kazianis.



Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

«Στον θάνατο του Ashraf Fayadh»

Καλά του κάνετε
Η ποινή του άξια λόγου είναι
Καλά του κάνετε του ποιητή
Να τον σκοτώσετε
Έτσι μονάχα θα πυροδοτήσετε
Τα γεγονότα
Κι έτσι μονάχα
Θα τον καταδικάσετε
Στην αιωνιότητα

Ξέρετε πόσοι θα λαχταρούσαν την τύχη του;

Όμως δεν καταδικάζονται
Γιατί δεν είναι όλοι ποιητές,
Κι ας γράφουν ποίηση.


Πρώτη δημοσίευση diastixo.gr

Εκδήλωση της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών