Να λοιπόν που κι εγώ θα αναρωτηθώ το τετριμμένο:
«Σε τι χώρα ζω;»
Αντί να δοξάζω τον Θεό ή την τύχη ή ό,τι θέλει ο καθένας τέλος πάντων… που γεννήθηκα σε μια χώρα που από το τελευταίο τσουνάμι έχουν περάσει κοντά 4000 χρόνια …
Αντί να δοξάζω όλες τις υπόγειες δυνάμεις της γης που ακόμη και μια φονική έκρηξη ηφαιστείου έγινε αιτία για να μπαίνουν στις τσέπες των συμπατριωτών μου πολλές χιλιάδες euro ετησίως με τα τουριστικά αξιοθέατα που δημιούργησε…
Εγώ το σκέφτομαι σοβαρά να μετακομίσω πολύ μακριά…
Και μη μου πείτε «γιατί;»…
Ανοίγεις το mail… χαμός. Από τον σκύλο του Πλεύρη ως τα τραγούδια της Τζούλιας…
Πας στα blogs δις…χαμος. Ό,τι του φανεί του λωλο-Στεφανή.
Πας στο super market κι ενημερώνεσαι πάραυτα ότι ως την Παρασκευή θα γίνει πραξικόπημα και θα έρθει ο Βασιλιάς να μας κυβερνήσει.
Πας στο ράφι με τα γάλατα και βρίσκεις μόνο… το ράφι.
Μιλάς στο τηλέφωνο με φίλους και ακούς φωνές να στάζουν εθνική κατάθλιψη για την χαμένη glamουριά.
Ανοίγεις την τηλεόραση… Real House Wives of Athens.
Κοιτάς δεξιά … παραφροσύνη, κοιτάς αριστερά … εξαλλοσύνη … κοιτάς μέσα σου … ερημιά.
Πας να μιλήσεις… και μετανιώνεις.
Θα πάω στην Αυστραλία με τα καγκουρό κι εγώ… κάτι θα βρούμε να πούμε.
ΥΓ… Άραγε στην Αυστραλία κυκλοφορούν κινδυνολογικά email;
Γιατί αν κυκλοφορούν… να μείνω εδώ που ξέρω και την γλώσσα.
