Magritte, Memoire
Νέος, ας πούμε ωραίος,
Το ένδυμα αρμόζον
Καλλιτέχνης
Κι ένα ανάρριχτο κασκόλ
Ίδιον των σκεπτόμενων
Συνηθίζεται πολύ
Σε καιρούς άνυδρους
Ο χορηγός
Γνωστός
Και οι φωτογραφίες ιδιαζόντως ίδιες
Χύδην
Πολιτικοί και εκδορείς
Κι ένας ακαδημαϊκός
Να μην σιωπά
Τι να διαφέρουν άραγε;
Του χρόνου
Επέλεξαν
Θα κάνουν
Προσκλητήριο νεκρών
Ένα ακόμη
Σπουδαία δημοσιότητα.
ΥΓ...
Η ποίηση, εν τω μεταξύ,
Θα αυξάνει
Ερήμην τους
